تحلیل سیاست بازی کودکان ایرانی به عنوان یک مؤلفه اجتماعی مؤثر بر سلامت

دریافت: 13/11/94   پذیرش: 14/2/95 چکیده مقدمه: تکامل بازی‌محور، فرصتی برای رسیدن به حالاتی از عملکرد مناسب و خوب‌زیستی فردی و اجتماعی است. مطالعه‌ی حاضر با هدف تحلیل سیاست بازی کودکان ایرانی و تدوین مداخلات بازی‌محور انجام شده است. روش کـار: در این مطالعه چندروشی برای تحلیل سیاست و تدوین مداخلات از مثلث تحلیل سیاست سلامت استفاده شد. برای بررسی وضعیت موجود از مطالعه ی منابع و متون، اسناد ملی و بین‌المللی و سایت‌های اینترنتی، و برای تحلیل ذینفعان از مصاحبه‌های عمیق فردی استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس مطالعه متون و مصاحبه‌های انجام شده با 21 نفر از ذینفعان، رایج‌ترین مشکلات این حوزه که لزوم قرارگیری سیاست بازی کودکان را در دستور کار نشان می‌دهند، عبارتند از فقدان ساختار کشوری متولی برای مدیریت؛ برنامه‌ریزی و هماهنگی بین بخشی؛ پایش و ارزشیابی بازی و اسباب‌بازی کودکان؛ پایین بودن سطح آگاهی و نگرش سیاست‌گذاران و مدیران، جامعه، مربیان، و والدین؛ کمبود تسهیلات بازی با کیفیت و استاندارد، و توزیع نابرابر آن از نظر جغرافیایی، سنی و گروه‌های ویژه و آسیب‌پذیر. بنابراین، سه هدف راهبردی عمده در پیش‌نویس سیاست مشخص، و مداخلات پیشنهادی برای بخش‌های درگیر و برنامه‌ی مشارکت جامعه ذیل آن طراحی گردید. نتیجه‌گیری: نهایی‌سازی پیش‌نویس سیاست تدوین شده در جلسات هم‌اندیشی با نمایندگان سازمان‌های ذینفع، مشروعیت بخشی آن، و تشکیل شورای ملی بازی کودکان با حضور ذینفعان ضروری برای پیگیری اجرای مداخلات پیشنهادی، امکان دستیابی به اهداف سیاست را در جهت کاهش نابرابری‌های اجتماعی و تحقق عدالت در سلامت فراهم می‌سازد. گل‌‌واژگان: تحلیل سیاست، تکامل اوایل کودکی، بازی، اسباب‌بازی، مؤلفه‌ی اجتماعی مؤثر بر سلامت